Phrasal verbs for 'Anger':
1. To get to somebody: to annoy or upset someone. (ஒருவரை தொந்தரவு செய்தல்)
2. To wind somebody up: to tease or irritate someone. To tease or to irritate is slightly less serious than to upset so to wind up is less intense than to get to. (ஒருவரை கிண்டல் செய்து கோபமாக்குதல்)
3. To piss somebody off: to annoy and make someone angry. (ஒருவரைக் கோபப்படுத்துதல்)
4. To work somebody up: to slowly make someone angry or excited. (மெது மெதுவாக ஒருவரைக் கோபப்படுத்துதல்)
5. To tick somebody off: to make someone annoyed or angry. (கோபமூட்டுதல்)
6. To blow up: to lose your temper. When you blow up you can do all sorts of things like screaming, swearing and breaking stuff. (சத்தம் போட்டு அல்லது எதையாவது உடைத்து ஒருவரின் பொறுமையை இழக்கச் செய்தல்
7. To freak out: is similar to blow up. When you freak out you become irrational and you overreact to things. (தூண்டிவிடுதல்)